Een halve eeuw vocht het betonnen skelet van Cimenterie Delwart tegen de oprukkende natuur, maar vandaag krijgt de cementfabriek een nieuwe invulling.
Bouwsector
In Rampskapelle bij Nieuwpoort rees in 1905 een baksteenfabriek uit de grond die vier jaar later in handen kwam van 'Céramiques et Briqueteries Mécaniques du Littoral'.
De flank van het bos van Cul du Mont is bezaaid met ruïnes van de leisteengroeve Linglé.
Het Supramontegebergte in Sardinië is niet alleen bezaaid met sporen van onze voorouders uit het Mesolithicum en het Neolithicum, ook de moderne mens heeft er zijn stempel gedrukt.
Eeuwenlang klopten en boorden steenhouwers leistenen los in de steengroeves van Wales, zoals in Dinorwic. Dit was ooit de tweede grootste leisteengroeve ter wereld.
Net geen honderd jaar nadat ENCI kalksteen begon te winnen uit de Sint-Pietersberg, wordt de groeve teruggegeven aan de natuur.
Een kalkstenen massief van twintig kilometer lang: meer was er niet nodig om kalkfabrieken en steengroeven naar het eiland Sardinië te lokken.
Aan de voet van de heuvelgordel rond Siniscola in Sardinië spreiden zich de resten uit van de marmer- en granietfabriek Aurora uit.
Een halve eeuw geleden zijn de ovens gedoofd van deze baksteenfabriek. Toch slingeren nog duizenden bakstenen, buizen en raamkozijnen rond in de verlaten werkplaatsen.
Een blauw gebloemd servies van Boch uit La Louvière stond jarenlang met stip op één op huwelijkslijsten. Maar na een stoet van overnames ging de keramiekfabriek in 2011 definitief kopje onder.
In de jaren 50 opent in het hart van de Pyreneeën een cementfabriek. De steengroeve ligt er op een boogscheut van, de steenkool komt van de nabijgelegen mijnen van Malpàs. Wat kon er misgaan?
Het ruiterstandbeeld van koning Leopold II op de Troonplaats, Brabo in Antwerpen en Manneken Pis: een voor een bronzen monumenten die de "Compagnie des Bronzes de Bruxelles" heeft gegoten.
Al anderhalve eeuw is deze oude leisteenfabriek in Wales werkloos. Slechts 15 jaar lang werd er leisteen geproduceerd: een commerciële flop anno 1850.
"Welsh Slate" domineerde vanaf 1850 de noordwestelijke economie van Wales. In tientallen groeves werd leisteen losgekapt, zoals in het kleinere Rhos, op een flank van de Moel Siabod-berg in Snowdonia.
De Rupelstreek telde op het einde van de 18de eeuw meer dan 100 steenbakkerijen, maar de opkomst van beton en de mechanisering luidden in de jaren 60 de zwanenzang in.
De wieg van de Duitse kalk- en cementindustrie staat in Rüdersdorf, waar de grootste kalksteengroeve van Centraal-Europa ligt.
Advertenties
