Bloedbad van Oradour-sur-Glane

Zaterdag 10 juni 1944, luttele dagen na de landing van de geallieerden in Normandië. Majoor Diekmann en zijn Waffen SS'ers marcheerden kort na de middag het Franse dorpje Oradour-sur-Glane binnen.

22 augustus 2018

Diekmann wilde wraak. Wraak, omdat een van zijn kameraden een paar dagen eerder gesneuveld was bij een vuurgevecht met Fransen. Hij richtte zijn vizier op Oradour-sur-Glane, een ingeslapen dorpje vlakbij. Waarom? Dat antwoord is samen met de doden verdwenen.

Omsingeld

Nochtans stond het dorp allerminst bekend als broeihaard van het verzet. Toch omsingelden de SS'ers Oradour-sur-Glane en sleurden ze iedereen uit hun huis. Vrouwen en kinderen werden gescheiden van de mannen en naar de kerk gedirigeerd.

Ze wilden van de mannen weten waar de munitie en wapens verstopt zijn. Een vraag waar niemand kon op antwoorden. De burgemeester verzekerde de militairen dat er van zo'n opslagplaats geen sprake kon zijn.

Executie

Een antwoord waar de Duitsers geen genoegen mee namen: 180 mannen en jongeren werden genadeloos geëxcuteerd, de schuren in brand gestoken en doorzeefd met kogels.

Kerk

Terwijl minutenlang het geratel weerklonk van de automatische machinegeweren, zaten vrouwen en kinderen als ratten in de val in de kerk.

De Duitsers bliezen de kerk op en gooiden voor alle zekerheid ook nog eens een lading granaten naar binnen.

Geen wapens

De slachtpartij eiste van 642 inwoners het leven. Voor niets. Want enig spoor van wapens of munitie werd er nooit gevonden.

Diekmann zelf moest zich nooit verantwoorden voor zijn oorlogsmisdaden: hij sneuvelde enkele weken later in de gevechten met de geallieerden.

De tijd is blijven stilstaan in de straten van Oradour-sur-Glane. Een spookdorp. Na de oorlog besliste Charles De Gaulle dat het dorp in die staat moest blijven.