Tower Colliery

Heropend

De mijnwerkers, onder leiding van vakbondsman Tyrone O'Sullivan, pikten de sluiting niet en sloegen terug: ze namen het heft in eigen handen en kochten de mijn over: "We were ordinary men, we wanted jobs, we bought a pit."

239 mijnwerkers schraapten elk 8.000 pond bij elkaar om de 2 miljoen pond te kunnen ophoesten. De wielen boven de schachtbok uit de jaren 30 draaiden begin 1995 terug.

Experts waarschuwden dat hun plannen faliekant zouden aflopen en dat er te weinig steenkool in de grond zat. Ze kregen ongelijk. Jaar na jaar boekte de mijn winst.

Goudmijn

Met hun succesverhaal haalden de kompels de voorpagina's. "People power that empowered Wales", "The coalmine that became a goldmine",...  Er werd net geen operastuk aan opgedragen.

Tower Colliery sloot uiteindelijk 13 jaar later, op 25 januari 2008. Niet om economische redenen, maar omdat alle steenkoollagen uitgeput waren.

De gebouwen van Tower Colliery takelen intussen af en krijgen ongewenste bezoekers over de vloer. De kabels tussen de schachttoren en het ophaalgebouw zijn verwijderd omdat ze als deathride gebruikt werden.

Vage plannen

Oud-mijnwerker Glyn Roberts blijft verknocht aan zijn mijn. Hij houdt er nu een oogje in het zeil en leidt er toeristen rond die zelfs uit Japan komen.

Er liggen vage plannen op tafel voor een herbestemming, met aandacht voor het industrieel verleden van de locatie.

Tower Colliery heeft zijn geschiedenis mee: het is de oudste, actieve ondergrondse mijn van het Verenigd Koninkrijk en mogelijk ter wereld.

De naam ervan duikt voor het eerst op in 1864, weet professor Hywel Francil in "The Tower Story". Op haar hoogtepunt werken er 2.000 mensen (en 500 paarden).